اگرچه آب ماده مغذی محسوب نمی شود ولی یک از ارکان حفظ حیات هر جاندار بوده و محیطی برای تمام فرایندهای بدن است و از مواد متشکله تمام سلول ها و بافت های حیوان می باشد. اگر حیوانی از آب محروم شود سریعتر از حیوانی که از تمام مواد غذائی دیگر محروم شده باشد می میرد.

آب باعث محلول شدن مواد قابل هضم غذا و انتقال آن به نقاط مختلف بدن و دفع مواد زیان آور می شود.

وجود تصفیه اب برای حفظ تعادل مایعات بدن ، دفع مواد زاید ، حفظ تعادل صحیح یون ها ، کمک به هضم ، جذب و سوخت ‏ساز مواد غذایی ضروری است ، همچنین بسیاری از فعل و انفعالات شیمیائی که آنزیم ها در آنها دخالت می نمایند ( ئیدرولیز ) درمحیط مایع صورت می گیرند .

آب موجود در بدن به قسمت های داخل سلولی و خارج سلولی تقسیم شده و آب داخل سلولی بزرگترین قسمت آن می باشد ، که حدود دو سوم آب بدن به شمار می رود.

مایع خارج سلولی متشکل از آب اطراف سلول ها، و بافت پیوندی، آب در پلاسما و آب عبوری بین سلولی یا آب موجود در دستگاه گوارش می باشد.

میزان آب موجود در بدن حیوانات بر اساس سن و نوع دام متفاوت بوده و وجود آن تا سطح معینی در بدن حیوان یک مسئله حیاتی است بطوریکه کاهش آب بدن به میزان 20 درصد کشنده است .

 75 درصد وزن بره در بدو تولد ‏و 50 درصد وزن بره پرواری از آب تشکیل شده است.

ما این مقدار دربدن یک حیوان بالغ وچاق به حدود 500‏گرم درکیلوگرم کاهش می یابد .

همچنین حداقل 55 درصد وزن زنده مرغ و 65 درصد وزن تخم مرغ از آب تشکیل شده است ، آب موجود در بدن گاوهای شیری 56 تا 81 درصد وزن بدنشان را تشکیل می دهد و در شیر 78 درصد آب وجود دارد .

بطور کلی گاوهای که چاقتر هستند، بدنشان آب کمتر ، ولی گاوهای لاغر بدن پرآب تری دارند (بیشتر از 70%) که این اختلاف در میزان آب، دلالت بر ترکیب‏ متنوع بدن این دو دسته گاوها دارد.

هرچه آب بدن کمتر باشد، در عوض چربی بیشتر است و این موضوع در گاوهای چاق دیده می شود.

آب در تمام نقاط بد‏ن به صورت ترکیبی یافت می شود.

حتی در استخوان های گاو که سخت ترین عضو بدن است، 25% وزن آن را آب در بر می گیرد